Wie in Vlissingen vanaf 1970 naar een kleuterschool ging, kan de kunstwerken van de Brabantse kunstenaar Kees Keijzer (Heerle 1927 – Wouw 1990) kennen.
Kees Keijzer maakte in opdracht van schoolbesturen en architecten werken die passend waren bij de nieuwe schoolgebouwen. Hij maakte ze vooral van staal.
Bij de Kwikstaart aan de Nagelenburgsingel in Oost Souburg kwam het beeld “Dansende kinderen om de zon” (1965) en twee jaar later bij de RK-lagere school in Oost Souburg “Kind en natuur”.
In Paauwenburg werd het beeld Beertje Pippeloentje in 1968 geplaatst bij de kleuterschool De Kolibrie en bij de naastgelegen Marcusschool werd op een buitenmuur aan de Falckstraat het werk “Gevleugelde Leeuw” aangebracht. Dit werk is er nog steeds te zien!
In de Prinses Irenekleuterschool aan de Nieuwstraat werd binnen een wandplastiek bevestigd. Ook in het Kwetternest aan de Bakkersgang. Bij de kleuterschool De Kloek aan de Korenbloemlaan kwam een twee meter hoge stalen kip te staan. De Prinses Beatrixkleuterschool in Oost Souburg kreeg ook een grote vogel met twee kinderen op de rug: Moeder de Gans.
Er zullen vast Vlissingse bewoners zijn die zich deze beelden kunnen herinneren. Misschien zijn ze ooit samen met het beeld gefotografeerd. Want nu de kleuterscholen niet meer bestaan, afgebroken zijn of een andere functie hebben gekregen rijst de vraag: wie zorgt een halve eeuw later voor deze kunstwerken? Zijn ze nog ergens te bewonderen?
Deze zoektocht wordt zeker interessant nu drie werken van Kees Keijzer een nieuwe en opvallende plaats krijgen.
De drie ‘Groeisculpturen’ van de kunstenaar Kees Keijzer zijn op de valreep van 2019 op vrijdag 20 december weer in Vlissingen te zien. De beelden kregen dankzij de gemeente Vlissingen op advies van het team achter het beeldenpark ‘Ik ben een God . . .’ – dat zich bezighoudt met een verdere ontwikkeling van een bijzonder kunstpark tussen de Sloeweg en de Willem Klooslaan – een plek in het groen langs de Sloeweg. En wel tussen de Koudekerkseweg en de rotonde bij de Hercules Segherslaan en Bossenburghweg, aan de kant van de sportvelden.
In 1974 zijn de drie werken gekocht door het ziekenhuis, toen nog Bethesda. In 1989 zijn ze geschonken aan de gemeente Vlissingen. Bij de verbouw van het stadhuis zijn ze in 1997 verplaatst naar de tuin van het Van Doesburgcentrum waar de KunstEducatie domicilie had.
Vanwege het opheffen van de KunstEducatie en de daaruit voortvloeiende verkoop van dit gebouw heeft Vlissingen de drie kunstwerken weggehaald.
Nu heeft de gemeente Vlissingen de abstracte beelden herplaatst. De gemeente vroeg het team van het beeldenpark ‘Ik ben een God . . .’ om advies waar de beelden te herplaatsen. Het team stelde de huidige locatie voor. Het motief om ze aan de Sloeweg te plaatsen: ‘De Groeisculpturen hebben op de voorgaande locaties nooit de ruimte gehad om deze aspecten te tonen. Ze komen goed tot hun recht langs de Sloeweg. De beelden maken straks deel uit van de reeks vanaf de rotonde, van ‘Een onbewust verlangen’ (het paard op het dak van het kantoorpand van DGA van Hans Bommeljé ) naar de ‘Tower of Impeccable notes’, van de Amerikaanse kunstenaar David Smithsonde, werken van het Kipvis-project ‘Ik ben een God…’ tot en met de ‘Blauwe driehoek’ van Kees Roovers.
In het spel van hoge bomen, stroken lagere bebossing en open ruimten zijn de De Groeisculpturen van Kees Keijzer hier een prachtige en natuurlijke aanvulling.
Voor veel Vlissingers zal het een her-ontmoeting worden met het werk van Kees Keijzer.
Mogelijk zal het zelfs leiden tot een herontdekking van de werken waarvan de verblijfplaatsen nu nog onbekend zijn.